برنامه کودک

یادم ه اون موقع ها که ما بچه بودیم وقتی قرار بود یه کارتون خوب نشون بدند کلی آدم رو با برنامه های مزخرف و اعصاب خورد کن زجر میدادند و هر چی برنامه درپیتی بود به خوردمون میدادند تا مثلن یه کارتون که همش هم پر از بدبختی بود ولی به هر حال تو اون برنامه های مسخره تلویزیون یکم جذاب بود نشونمون بدند.

صبح ها از هفت و نیم تا نه که ما از خونه میایم بیرون تلویزیون ژاپن برنامه کودک داره. خیلی وقتا همراه سام می شینم به تلویزیون دیدن. در تمام این مدت شاید در کل یه دونه انیمیشن بلند و چند تا انیمیشن یک دقیقه ای نشون بده و بقیه اش همه تاتر عروسکی و آواز و رقص ه. تمام چیزهایی که قراره بچه ها یاد بگیرند با بهترین شکل نشون میدند بدون اینکه هی نصیحت کنند. برنامه ها تا حد ممکن تکراری نیست و انقدر ترتیب پخشش خوب ه که بچه که هیچی آدم بزرگ هم یه ذره احساس خستگی نمیکنه.
هیچ فاصله ای بین قسمتهای مختلف نمی افته و هیچ مجری هم نداره که هی درس اخلاق بده و بگه به مامانتون کمک کردید؟ دندوناتون رو مسواک زدید؟ و ...
تو یکی از برنامه ها دو تا دختر و دو تا پسر هستند که با رقص و آواز همراه یه سری بچه در مورد حیوونها و گلهای و فصل ها و همه چیز برنامه اجرا میکنند.
یه انیمیشن کوتاه هم داره که هر روز نشون میده و من خیلی خوشم میاد، راجع به دستشویی رفتن ه و خیلی بامزه است. یه بچه تمساح ه که میره به آقای دستشویی تعظیم میکنه و اجازه میگیره که توش پوپ یا پی کنه. بعد هم تشکر میکنه و میره.

غیر از اینها یه سری انیمیشن های دیگه هم هست که برای بچه ها از هر سنی پخش میشه و من فکر کنم حتی خیلی از آدم بزرگهاشون هم نگاه میکنند. کاراکتر های این انیمیشن ها خیلی طرفدار دارند وکتابهای کمیکشون(مانگا) هم خواننده های زیادی داره.