بیشتر دوستانی که خارج از ایران زندگی میکنند در کنار اعلام حمایت از تجمع اعتراضی زنان یه نکته ای رو نوشتند که ما خارج نشین ها چون نمیتونیم خودمون تو این تجمع شرکت کنیم شاید درست نباشه بخواهیم براش تبلیغ کنیم یا اینکه ایکاش ما هم ایران بودیم.
من هم پارسال وقتی میخواستم لوگوی تجمع رو بذارم دچار همین درگیری ذهنی بودم که اصلن کار من درست هست یا نه.
اما چند تا دلیلی دارم که فکر میکنم با وجود اینکه استدلال این دوستان قابل قبول هست اما حمایت کردن و تبلیغ این تجمع بهتر از مسکوت گذاشتنشه.
1.من هم دلم میخواست که میتونستم تو این تجمع شرکت کنم ونه اینکه فقط با گذاشتن لوگو به حمایت خشک و خالی تمومش کنم. اما فکر میکنم که شاید وبلاگ من چهار تا خواننده داشته باشه که فقط همین جا رو بخونند و شاید بین اونها کسی باشه که به مسایل و جنبش زنان در ایران علاقه مند باشه پس از این طریق اطلاع رسانی میشه.
2. من مطمینم اگر ایران بودم در صورت نداشتن مشکل با این شکم قلنبه! حتمن تو این تجمع شرکت میکردم نه به خاطر تبلیغ بقیه قفقط برای اینکه تبعیض و قوانین تبعیض آمیز رو با گوشت و خونم تو مدرسه و دانشگاه و اجتماع( خوشبختانه نه تو خانواده) احساس کردم و دوست دارم اگر بتونم حداقل نشون بدم که به این قوانین که اجازه میده اینجوری هویت جنسیم زیر سوال بره، اعتراض دارم.
تازه خیلی ها از دوست و غریبه از هر مدل خانواده ای رو دیدم که چقدر در طول زندگی فقط برای دختر بودنشون رنج کشیدند. پس دلیل نمیشه که من اگه خونواده خوبی داشتم که همه جا پشتم بوده و هیچ وقت دختر بودن برام مشکلی ایجاد نکرده بخوام این آدمها و شرایط بدشون تو خانواده رو که فقط به خاطر جنسیت بوده از یاد ببرم.
3.درسته که مشکل نابرابری جنسیتی تو ایران غیر از موانع قانونی یه مشکل فرهنگی هم هست و برای ایجاد تغییر باید کار فرهنگی هم انجام بشه تا دید وتفکر زن ستیز تو جامعه از بین بره یعنی تغییر از پایین به بالا انجام بشه. اما یه راه دیگه هم هست که شاید تاثیرش در مدت کمتر دیده بشه.
اگر تغییر از بالا به پایین باشه یعنی اگر قوانین تغییر پیدا کنه و متعاقبش مردم مجبور به اطاعت از قوانین بشند یا خودشون رو در مقابل اون بدونند مجبور میشند که برخوردها و رفتارهاشون رو تغییر بدند حتی اگه ته دلشون بهش اعتقادی نداشته باشند.
من فکر میکنم یکی از دلایلی که تو کشورهای پیشرفته مردم متمدنانه تر رفتار میکنند به خاطر داشتن قوانین مترقی تر و ترس ازجریمه یا محکوم شدن به خاطر عدم رعایت این قوانین هست و الا همه جای دنیا آدمهایی هستند که اگه دستشون برسه از هر کاری در حق هم نوع به خاطر تفکرات ضد زن یا ضد همجنسگرا یا ...کوتاهی نمیکنند.
4. من هم دوست ندارم و اصلن تحملش رو ندارم ببینم تو این تجمع کسی کتک بخوره یا کمترین اذیتی بشه اما اینکه نیروی انتظامی باز وحشی بازی در بیاره احتمالش خیلی زیاده. چون هنوز اینها فرق مطالبات سیاسی و اجتماعی رو نفهمیدند و هنوز درک نکردند که جنبش زنان ایران یه جنبش فرهنگی- اجتماعی هست و ربطی به سیاست نداره.
فکر کنم همه دیگه اینو بدونیم که هر حرکتی تو ایران ازش برداشت سیاسی میشه حتی شادی کردن از برنده شدن تو یه مسابقه فوتبال.
اما فکر میکنم همه کسانی که تصمیم بگیرند تو این تجمع شرکت کنند انقدر بالغ و عاقل هستند که بدونند ممکنه چه عواقبی براشون داشته باشه.
امیدوارم که هیچ اتفاقی برای هیچ کس نیفته و امیدوارم این حرکتها بالاخره یه روزی به نتیجه برسه و دیگه جنسیت یه عامل تعیین کننده تو سرنوشت ایرانی ها نباشه.
یه خسته نباشید هم به همه کسانی که برای این تجمع و بیه حرکتهایی که تا حالا انجام شده دردسرو زحمت کشیدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر