وقتی با کدهای نفر قبلی سرو کله میزنم تا رابطه متغیر ها رو درآرم عجیب احساس جان نش بودن بهم دست میده!
حالا اگه اضافه کنم زمان بچگی هم کلی دوست خیالی داشتم و هنوز صورت و لباس و کارها و اداهاشون یادم ه دیگه خود خودش میشم.
البته منهای هوش بی حدش و بایوسکچوال بودنش.
در حاشیه: این روزها بهترین سرگرمی برام پازل درست کردن ه. برای اتاق سام یه پازل پونصد تایی والت دیزنی درست کردم. الان هم دارم برای روی یخچال یه پازل دویست قطعه ای ریز از نقاشی های بوتپچلی درست میکنم .
برای من که حوصله و پشتکار کار هنری ندارم تا وقتایی که احتیاج به آرامش دارم برم سراغش، خیلی سرگرمی خوبی ه.
---------
پ.ن: دیشب مامان بهم خبر داد که بابک بیات درگذشت ه. خیلی متاسف شدم. من تازه فهمیده بودم آلوچه خانوم و همخونه اش داشتن برای نجاتش از بیماری زحمت میکشیدن. حیف که نشد. مثل خیلی وقتهای دیگه.
راستی چرا بلا افتاده به جون هنرمندهای ایرانی؟ هفته و ماهی نیست که یه خبر بد از این گروه نشنویم.
یادش گرامی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر