به یاد روزهای قدیم

میشه اسمش رو گذاشت نوستالژیِ روزهای بی‌رنگ بچگی‌مون که وسط قحطیِ همه چیز؛ کمی موسیقی، کمی سرگرمی، همه‌ی شادیِ روزمرگی کودکانه‌ی ما بود.
تقدیم به هم نسل‌های خودم که با تمام روح‌شون میفهمند از چی حرف میزنم.