موفقیت بزرگ

امروز در کمال نا امیدی جین دو سال پیشم که تا ماه سوم حاملگی هم تنم میرفت رو در آوردم تا ببینم اندازه ام هست یا نه که در کمال ناباوری من، دیدم اندازه است.
انقدر امروز احساس خوش تیپی و خوش هیکلی دارم که خدا رو بنده نیستم و رو ابرها دارم سیر میکنم. اصلن هم مهم نیست که دو سال پیش برام گشاد بود و الان بهم چسبیده. همینقدر که اندازه است و توش احساس خفگی هم نمیکنم عالی ه.

هیچ نظری موجود نیست: